Despois dun ano e medio no Lugo, chegou o momento da despedida. Marcho con sentimentos encontrados. Por unha banda, as lembranzas que teño deste grande clube e da cidade, que me deu a oportunidade de seguir medrando como xogador. Facía tempo que non me atopaba tan ben nun grupo, de xeito humano e futbolístico. E asi demostróuse, de feito somos segundos nunha liga tan complicada. Pero doutra banda, dame mágoa marchar agora, nun momento tan importante e ilusionante para o clube. Pido desculpas ós siareiros do Lugo se non o poden entender. Penso que na vida e máis no fútbol, as oportunidades son difíciles que aparezan e para min dar o salto a primeira é unha oportunidade que penso, non podo deixar de aproveitar. Non foi unha decisión fácil. Chega chea de riscos e contradicións, pero penso que teño que aproveita-la. Quero agradecer de xeito especial todo o apoio que sentin dos meus compañeiros, ao equipo técnico, á dirección deportiva e á presidencia e a todo o personal do clube. Pero sobretodo a todos os siareiros do Lugo, que cada 15 días nos dan o seu apoio e demostran que este Lugo medra a pasos xigantes. Estou seguro que veñen tempos ilusionantes para este equipo e eu vou-nos vivir intensamente como un siareiro mais. Unha aperta moi grande para todos. Forza Lugo. @club_deportivo_lugo #Forzalugo
Una publicación compartida por Ignasi Miquel Pons (@ignasimiquel23) el
